بار دیگر چهاردهم خرداد فرا رسید. روزی که ایران در آن، صبحی بی‌خورشید را آغاز کرد. روزی که انقلاب، دیگر ضربان آن قلب تپنده را نشنید و در سراسر جهان، هرجا مسلمان دردمند یا انسان آزاده ای بود احساس یتیمی کرد. اگرچه از آن روز نعمت مجاورت عینی امام عظیم الشأن از دست ما رفت اما با حضور میراث داری امین و رهبری فرزانه چون امام خامنه ای (مدظله العالی) ، معرفت به راه و مرام حضرت امام (ره) ابعادی تازه یافت. اینجانب ضمن گرامیداشت یاد و خاطره معمار بزرگ انقلاب اسلامی و پاسداشت مجاهدت های آن پیر فرزانه برای استقلال و رهایی کشور اسلامی از سلطه بیگانگان و آزادی مردم ایران و با آرزوی طول عمر با عزت برای رهبر معظم انقلاب و همچنین تجدید میثاق با آرمان های بلند امام (ره) و شهیدان، یاد شهدای عزیز قیام خونین ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ را نیز گرامی داشته و توفیق مداومت در راه حفظ ارزش های انقلاب اسلامی را از درگاه خداوند متعال مسئلت دارم.
